„და დამარხულ არს ენაჲ ქართული დღედმდე მეორედ მოსლვისა მისისა საწამებელად, რაჲთა ყოველსა ენასა ღმერთმან ამხილოს ამით ენითა. და ესე ენაჲ მძინარე არს დღესამომდე, და სახარებასა შინა ამას ენასა ლაზარე ჰრქჳან.”
პირველი კოლხი და პირველი ლაზი, მაინტერესებს, იყო ლამაზი? პირველი ასო და პირველი ბგერა, ეს რომ ჩვენია მე ამის მჯერა.
აი ია, აი თითი, ათი თუთა, თათი, თითი, ისა ესა ბიჭო სესე, თხა და გიგო დავითესე. ხე და ომი უმი ნახე, მე ხომ მუხა დამანახე. მუშა, შეშა, შუშუ, მაშა, მიშამ შიშით შაში დასვა. უთო, თუთა, ხუთი თითი, დაამსხვრიე კერპის მითი. ძიძა, ძუძუ, სიძე, ძუა, ისე, გიკვირს ესეც როა?
კითხე მამაშენს და მის დამქაშებს შენ, ანი ბანი ხარ თუ განი დონი შენ, აი ია ხარ თუ არათითი შენ, სხვისი ენა ხარ თუ დედაენა შენ.
კითხე მამაშენს და მის დამქაშებს შენ, ანი ბანი ხარ თუ განი დონი შენ, აი ია ხარ თუ არათითი შენ, სხვისი ენა ხარ თუ დედაენა შენ.
კოკა, ვაკე, წელი, კავი, კირკიტ, კერკეტ, ცოტა ავი, კუკუ, ფაფუ, ღვინის კოკა, კოკა-კოლამ ამოქოქა.
მეფე, პაპა, ვისი ფასი, პალაჟენია კმარასი. ცოლი ცომში, კაცი ცელით, ცემა-ტყეპის სარეცელით. ფუჩეჩია ბარჯა-ჯოხა, სოლომ გული მოიოხა, მოვიგონე დოღი, დაღი, როდის უნდა გავხდე ლაღი?
კითხე მამაშენს და მის დამქაშებს შენ, ანი ბანი ხარ თუ განი დონი შენ, აი ია ხარ თუ არათითი შენ, სხვისი ენა ხარ თუ დედაენა შენ.
ციხე, ზებრა ზოლიანი, დეზები მაზოლიანი. ზონის ზორბა მაზიანი, სვაბოდაა ასიანი.
ეგოროვს და ქანთარიანს, სოსოს დროშა აბარია, პატრული და ავარია, წაკუზულზე ალალია.
ჯეო, ჯარი ჯეჯილია ჯონჯოლივით კეთილია, ჰამაკი და ჰორიზონტი, იცი რომ გათელილია?
კითხე მამაშენს და მის დამქაშებს შენ, ანი ბანი ხარ თუ განი დონი შენ, აი ია ხარ თუ არათითი შენ, სხვისი ენა ხარ თუ დედაენა შენ.
